رنگ های طعمه در ماهیگیری کپور و آمور
برخی ها معتقدند رنگ تغیراتی را بوجود نمی آورد. و کپور ها نمی توانند رنگ ها ببینند. افرادی معتقدند که رنگ زرد و رنگ قرمز از رنگهای کلیدی هستند. نظر شما چیست؟
شکی در آن نیست، بعضی وقتها، رنگ های خاص، ماهی ها را جذب می کنند واین تنها شواهدی هستند که رنگ ها اهمیت دارند.
اولین چیزی که می خواهم آن را مورد بررسی قرار بدهم کپور ها هستند. کپور چطور می تواند ببیند؟
بالاخره، واقعا مهم نیست که ما چگونه می بینیم. بزرگترین اهمیت این است که آنها چه چیزی و چگونه می بینند. همه ما می دانیم که کپورها ساکنان اصلی آب های گل آلود هستند و می دانیم که آنها حس بویایی دارند. بدون شک آنها چشم ها و حس بویایی خود را جهت پیدا کردن غذا به کار می گیرند. همچنین آنها مزه می کنند و به علاوه آنها چشم ها و حسگر های جانبی خود را در هنگام هشدار خطر به کار می اندازند و حسگرهای شنوایی آنها را مطلع می کند. اما آنها چگونه می بینند؟
برای شروع، به خوبی شناخته شده است که می توانند روی چیزی تمرکز کنند. تشخیص حرکت دهند و تفاوت ها را مقایسه کنند.
اعتقاد بر این است که کپور دارای دید بسیار کوتاه است. آنها نمی توانند فاصله های زیادی را ببینند و آنها در درجه اول براساس حس بویایی به خود تکیه می کنند.
با این حال به معنی واقعی کلمه تعداد صد عدد از آنها در زیر آب مشاهده شد ولی هیچ کدام از آنها من را متقاعد نکرد که یک ماهی زمانی که نزدیک به طعمه است برای پیدا کردن آن از چشم استفاده نمی کند و از حس بویایی به عنوان دومین سیستم استفاده می کند.
آنها برای جستجوی غذا از چشم های خود استفاده می کنند.
رنگ صورتی :
برای من، بیشترین رنگ قابل رویت در زیر آب صورتی است، به بیان ساده هیچ چیزی مانند رنگ صورتی در زیر آب نیست. بنابراین صورتی ها برجستگی قابلیت دید به اندازه یک مایل را دارند. رنگ نارنجی و قرمز هم به صورتی نزدیک است اما در کاربرد بویله و طعمه، صورتی همیشه به عنوان یک برنده در تمامی اعماق هست.
جای تعجب نیست که بسیاری از ماهی ها بر روی طعمه های صورتی گرفتار شده اند.
به یاد داشته باشید :
۱)همیشه افکار درباره ی رنگ های زیر آب است نه روی آب
۲) رنگ فلورسنت صورتی تقریبا همیشه بیشترین دید در زیر آب را دارد.
۳)ماهی می تواند رنگ ها را ببیند ولی به شدت به حس بویایی وابسته است.
منبع: carpworldmagazine.com
نویسنده :ROB HUGHES
ترجمه :مجتبی برخور